روزمرگی‌های من

مشخصات بلاگ
روزمرگی‌های من

Only Those Who Risk Going Too Far Find Out How Far They Can Go

آخرین مطالب
  • ۹۴/۰۲/۰۴
    Fury

۲ مطلب در شهریور ۱۳۹۴ ثبت شده است

کسانی که انیمه ناروتو رو دیده باشن میدونن شخصیتی در این انیمه وجود داره  به نام مادارا که سعی میکنه دنیا رو وارد یک گنجوتسوی عظیم بکنه. جوری که تمام مردم به خواب برن و هرکس به بهترین آرزوش برسه. مادار باور داره که صلح حقیقی وجود نداره و نمیشه اون رو به جهان آورد. در مقابل شخصیت دیگه‌ای وجود داره به نام ناروتو که باور داره صلح حقیقی وجود داره و  سعی میکنه اون رو به جهان بیاره. تا مدتها ایده من این بود که ناروتو کار درست رو میکنه. بعد‌ها که وارد اجتماع شدم و دنیای حقیقی رو دیدم به این نتیجه رسیدم که شاید ایده مادار بهتر باشه. دنیا پرشده از آدامهایی‌که برای رسیدن به اهدافشون دیگران رو له میکنند بدون اینکه توجهی به عواقبش داشته باشند یا آدمهایی که سرشون به کار خودشون و کلا براشون مهم نیست چه اتفاقی بیوفته. چطور میشه این مردم رو بیدار کرد؟ نمیدونم شاید نشه. شاید برای همین که به نظرم ایده مادارا خوبه. فرو بردن مردم به خوابی که به قشنگ‌ترین رویاهاشون برسن.

کی میدونه شاید ما هم در یک خواب عمیق هستیم با این تفاوت که صاحب این خواب به جای ابنکه بهترین رویاها رو بهمون بده، تصمیمگرفته همه چیز رو به عهده خودمون بذاره یا شاید هم داره بدترین کابوس‌ها رو بهمون نشون میده. 


  • فردین میرشکاری

چپی: حقیقت داره که چند روز دیگه میمیرم، "دئون"؟  که این باتری تموم میشه؟

دئون: آره.

چپی: ولی تو سازنده‌ی منی. چرا جوری منو ساختی که بمیرم؟

دئون: من نساختمت که بمیری.

چپی: میخوام زنده بمونم. نمیخوام بمیرم.

دئون : تو خیلی بیشتر از اونی شدی که تصورش رو میکردم. از کجا باید میدونستم که تو تبدیل میشی به اینی که الان هستی؟

  • فردین میرشکاری